به جنگ با امپریالیستها برخیزید جنگ نه، مگر جنگ طبقاتی!
به جنگ با امپریالیستها برخیزید
جنگ نه، مگر جنگ طبقاتی!
گروه کارگران بین المللی
«یک بار فریبم بدهی، شرمت باد – شرمت باد. دوباره فریبم بدهی… دیگر نمیتوانی فریبم بدهی».
جورج دبلیو بوش
بار دیگر، ایالات متحده خاورمیانه را بمباران کرده و عبارت «سلاحهای کشتار جمعی» همچون پتکی بر سر طبقه کارگر ابتدا عراق، اکنون ایران کوبیده میشود. باز هم خواستار تغییر رژیم شدهاند، در حالی که تنها تغییری که برای کارگران تضمین شده، کشتار هزاراننفری آنها است. آدمربایی کارگران مهاجر در اینجا [امریکا] با بمباران کارگران در آنجا همراه است. فریب نخورید! در این جنگ، برای ما که تمام روز برای سود دیگران کار میکنیم، هیچ چیزی جز بدبختی در خانه و در آنسوی دنیا نیست .
حملات ایالات متحده و نمایندهاش، اسرائیل، به ایران و تأسیسات نظامیاش، چیزی جز یک گام دیگر بهسوی جنگ جهانی و امپریالیستی نیست. قدرتهای جهانی درگیر یک بازی نفرتانگیز برای موقعیتیابی هستند، و خود را برای نبرد بزرگ آماده میکنند. در یک سو، ایالات متحده و ناتو؛ در سوی دیگر، چین و روسیه. هرچه یک طرف بتواند قلمرو بیشتری را تحت کنترل درآورد، کشتار بیشتری نیز میتواند بر کارگران تحمیل کند – و این برای آنها بهتر است. این منطق نظامیست که به خونریزی یا به فروپاشی میانجامد.
امروزه هر حکومتی با منافع سرمایه و سود اداره میشود. و این سرمایه و سود است که با بحرانی عظیم روبهرو شدهاند. شما این بحران را زمانی تجربه میکنید که حجم کارتان افزایش مییابد، اما دستمزدتان ثابت میماند، مزایایتان قطع میشود، مواد غذایی دیگر قابلخرید نیستند، یا زمانی که از خانهتان بیرون انداخته میشوید. دیگر سود کافی برای ادامه «روال عادی» وجود ندارد. برای طبقه سرمایهدار، جنگ تنها راهحل است. سقوط بهسوی جنگ نتیجه منطقی (و دیوانهوار) نظام سرمایهداریست. با امید بستن به پیروزی «کشورهای سرمایهداری خوب» یا فشار آوردن به «دولت خودمان» برای تغییر بنیادین علل وجودی اش، راه گریزی وجود ندارد.
طبقه ما دیگر نباید فریب بخورد. هیچ چیز، جز خود ما – طبقه کارگر – نمیتواند جلو این جنگ یا جنگهای آینده را بگیرد. ما هیچ نفعی در این بازی خونین امپریالیستها و طبقه سرمایهدار نداریم. ما نه به سود آنها علاقهای داریم، نه به «ملتهایشان». همه چیز را ما میسازیم ولی هیچ چیزی نصیبمان نمیشود.
طبقه کارگر باید پیش از آنکه این قطار افسارگسیخته از ریل خارج شود، دست به مبارزه بزند.
باید در محل کار و بیرون از آن با سرمایهداران بجنگد و جنگی سیاسی و اقتصادی به راه اندازد.
باید با نیروی خود بجنگد و هرگز مبارزه را به اتحادیهها یا دولت واگذار نکند.
و در این نبرد، راه پیشرو را تنها یک حزب سیاسی میتواند نشان دهد — حزبی با یک هدف واحد: انقلاب
وقتی طبقه کارگر قدرت را به دست گیرد و جامعه را دگرگون کند، آنگاه صلح را خواهیم شناخت.
به همین دلیل است که گروه کارگران بین المللی همیشه فریاد میزند
جنگ نه ، مگر جنگ طبقاتی!
لینک این یادداشت به انگلیسی
https://www.leftcom.org/en/articles/2025-06-23/fight-the-imperialists-no-war-but-the-class-war
